تفاوت خانه هوشمند و ساختمان هوشمند

بنابراین، حتی زمانی که شبکه‌های خانه‌های هوشمند و ساختمان‌های هوشمند می‌توانند از همان نوع دستگاه‌های پایانی مانند سنسورهای دما، آشکارسازهای اشغال یا هشدارهای دود استفاده کنند، به احتمال زیاد به زیرساخت‌های ارتباطی متفاوتی برای کارکرد پرونده تجاری نیاز خواهند داشت. فناوری‌های رایج Wi-Fi و بلوتوث در کنار راه‌حل‌های مش ثابت برای کنترل روشنایی مانند Zigbee، Thread و Z-Wave برای شبکه‌های اتوماسیون خانگی مناسب هستند.

تفاوت خانه هوشمند و ساختمان هوشمند

3 تفاوت عمده خانه هوشمند و ساختمان هوشمند:

1- اندازه و ساختار ساختمان

محیط فیزیکی تأثیر بسزایی بر کیفیت پیوند رادیویی بی سیم دارد. محیط‌های خانگی در مقیاس کوچک با ساختارهای ساده و موانع کم، حداقل چالش‌ها را برای انتشار سیگنال در فناوری‌های کوتاه برد ایجاد می‌کنند. حتی اگر ممکن است در برخی از قسمت‌های خانه‌تان مشکل اتصال وای‌فای داشته باشید، این مشکل تنها با یک توسعه دهنده به سرعت حل می‌شود.

از سوی دیگر، وقتی صحبت از ساختمان‌های تجاری بلندمرتبه، پردیس‌های پراکنده جغرافیایی یا تأسیسات صنعتی با ساختاری متراکم می‌شود، راه‌حل‌های کوتاه برد در ارائه پوشش و توانایی نفوذ مورد نیاز ناکام هستند. اگرچه استفاده از توپولوژی مش می تواند به گسترش دسترسی به شبکه کمک کند، اما بدون عارضه نیست. با توجه به محدوده فیزیکی محدود پروتکل های مش، باید مطمئن شوید که گره ها به طور مساوی تخصیص داده شده اند و تکرار کننده های اضافی در صورت نیاز برای برقراری ارتباط بین دو نقطه داده اضافه می شوند. در یک پیاده سازی در مقیاس وسیع، هزینه های زیرساختی و مهندسی شبکه های مش می تواند به سرعت افزایش یابد.

2- قدرت مورد نیاز

برای شبکه‌های اتوماسیون خانگی، اتصال بی‌سیم کم‌مصرف یک امر خوب است اما لزوماً الزامی نیست. این به این دلیل است که اکثر دستگاه ها به راحتی در نزدیکی پریزهای برق قرار دارند و در نهایت فقط تعداد انگشت شماری نقطه پایانی وجود دارد. بنابراین، از نظر فنی، می‌توانید با استفاده از زیرساخت‌های Wi-Fi موجود، تمام ابزارهای خانه هوشمند خود را به اینترنت متصل کنید – بدون اینکه نگران ماهیت پر انرژی آن باشید.

برعکس، حسگرهای بی‌سیم در تأسیسات تجاری و صنعتی اغلب به هزاران عدد می‌رسند که بسیاری از آنها در نزدیکی منبع تغذیه قرار ندارند. حتی اگر این کار را انجام دهند، سیم کشی این تعداد سنسور بسیار گران و دست و پا گیر است. در سایت‌های تولیدی با تجهیزات و سیستم‌های پیچیده در حال اجرا، ترانشه‌کردن کابل‌ها خطرناک است و منجر به تعطیلی پرهزینه تولید می‌شود. به این ترتیب، برای اینکه یک شبکه ساختمان هوشمند از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد، دستگاه‌ها باید بتوانند سال‌ها با باتری‌های مستقل کار کنند. در این زمینه، اتصال با توان بسیار کم، همراه با فناوری باتری کم خود تخلیه، بسیار مهم است.

در حالی که بیشتر پروتکل‌های مش با در نظر گرفتن توان کم ساخته می‌شوند، توپولوژی مش ذاتاً انرژی زیادی دارد، زیرا دستگاه‌ها باید دائماً به پیام‌ها گوش دهند و از طریق آنها ارسال کنند. برای گره هایی که ترافیک رله سنگین را حمل می کنند، عمر باتری به شدت آسیب می بیند.